Μια κορυφαία -όχι μόνο στον ήχο της- μπάντα, που κάνει ένα δεκαετές δισκογραφικό διάλειμμα και στο ενδιάμεσο τα μέλη της κρατάνε (κάτι παραπάνω από) επαφή με τη δημιουργική διαδικασία.
Τι θέλω να πω: Όλες οι μπάντες μετασχηματίζουν το μουσικό παρελθόν σε παρόν. Οι GY!BE είναι και παρελθόν και παρόν μαζί.
Και μπορεί αυτό το άλμπουμ να μου θυμίζει κάτι όμορφο, σημαντικό και σχεδόν ξεχασμένο: πως είναι να ακούς μουσική χωρίς να κάνεις κάτι άλλο. Τίποτα όμως. Και όχι ψυχαναγκαστικά, είναι αρκετό αυτό που συμβαίνει εκείνη τη στιγμή για να υπερκαλύψει όλη την χωρητικότητα του χρόνου. Αυτό νομίζω ότι είναι κάτι πραγματικά μοναδικό. Ωστόσο, αυτό το δίσκο θα μπορούσα να τον χρησιμοποιήσω και σαν ηχητικό background, σαν soundtrack: στην επανάσταση, στην καταστροφή του κόσμου, στην αναγέννηση του. Σε κάτι που να είναι δυνατό και επιδραστικό όσο και οι ήχοι αυτού του άλμπουμ.
Μία μέρα πριν την υποτιθέμενη καταστροφή, αφιερώστε μία ώρα για να το ακούσετε. Εκεί, ο κόσμος ολόκληρος καταστρέφεται και ξαναχτίζεται συνεχώς.
###
So far Fin
01: Godspeed You! Black Emperor - 'Allelujah! Don't Bend! Ascend!
02: Tame Impala - Lonerism
###
01: Godspeed You! Black Emperor - 'Allelujah! Don't Bend! Ascend!
02: Tame Impala - Lonerism
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου